गजल

देशको वेदना

देशको छाती च्यातेर, आँसुको नदी बगाइरहेछ,
धोका दिए आफ्नैले, आशाको दियो निभाइरहेछ।

नेताको लोभले, जनताको आँसुको व्यापार भयो,
रगतको मूल्यमा, स्वाभिमानको सौदा गराइरहेछ।

Advertisement

स्वतन्त्रताको सपना, घाउ बनेर रिसाइरहेछ,
आफ्नै अधिकारमा, पाइलैपिच्छे काँडा बिछ्याइरहेछ।

माटोको सुगन्धमा, पीडाको धुलो मिसाइदिए,
आत्मा चिच्याउँछ, तर आवाज घाँटीमै थिचाइरहेछ।

Advertisement

धर्मको नाममा, विखण्डनको बीउ रोपेर,
सम्प्रदायको आगोले, शान्तिको घर जलाइरहेछ।

भोकले काठको टुक्रा चपाउन, पेट भर्ने दिन आयो,
जीवनको पाइलामा, निराशा मात्रै जोडिरहेछ।

Advertisement

देशको माटोमा, आशुको बीउ छरिँदैछ,
बाँच्ने अधिकारमै, जीवनका पङ्खा उडाइरहेछ।

नेताहरूले सुन सुनको महल ठड्याए,
तर जनताको पसिनालाई, रगतसँगै बहाइरहेछ।

आँसु र पिडामा, देशको माटो भिजेको छ,
तर तिनै पाखण्डीहरू, हाँसोमा रमाइरहेछ।

यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?

0%

like

0%

love

0%

haha

0%

wow

0%

sad

0%

angry

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

धेरै कमेन्ट गरिएका

सम्बन्धित खवर


ताजा अपडेट

धेरै पढिएको

प्रोफाइल

सर्च